بازی Sherlock Holmes (The Devil Daughter)

سری بازی‌های «ماجراجویی‌های شرلوک هلمز» ساخته استودیو فراگ‌ویرز یکی از قدیمی‌ترین بازی‌های سبک ماجراجویی هستند که اولین نسخه آن در سال ۲۰۰۲ با نام The Mystery of the Mummy عرضه شد و تا به امروز هشت نسخه از این مجموعه عرضه شده است که جدید‌ترین آن‌ها، Sherlock Holmes: The Devil’s Daughter است.

شخصیت شرلوک هلمز یکی از محبوب‌ترین کارآگاه‌هایی است که توسط آرتور کانن دویل، نویسنده مشهور، خلق شده و تا به امروز فیلم‌ها، سریال‌ها و بازی‌های ویدیویی متعددی با محوریت این شخصیت ساخته شده‌اند. در زمینه بازی‌های ویدیویی، برخی آثار ساخته شده بر اساس این شخصیت توانسته‌اند در بین بهترین بازی‌های ماجراجویی قرار بگیرند و برخی هم در ارائه یک تجربه موفق از یک بازی شرلوک هلمز ضعیف عمل کرده‌اند. استودیو فراگ‌ویرز با ساخت ۸ نسخه از بازی‌های شرلوک هلمز تا به امروز، به بلوغ خوبی در زمینه ساخت بازی بر اساس این شخصیت رسیده و The Devil’s Daughter هم این مساله را ثابت می‌کند. ولی منظور من از این حرف این نیست که با یک بازی کاملا بی‌عیب و نقص روبرو هستیم، بلکه در دورانی که دیگر خبری از بازی‌های سبک ادونچر فوق‌العاده نیست و نهایتا شاید سالی ۲-۳ بازی در این سبک شاهد باشیم، «دختر شیطان» یک غنیمت است.

داستان بازی Sherlock Holmes (The Devil Daughter)

بدون شک در هنگام مواجهه با عناوین مختلف مرتبط با شرلوک هولمز، اولین چیزی که به ذهن‌مان می‌رسد داستان بازی است. داستان بازی در این سری همواره جزو نکات مثبت آن بوده و با وجود آن که به نوعی روند متغیری را طی نسخه‌های مختلف داشته و در بعضی قسمت‌ها، نسبت به برخی دیگر عملکرد بهتری نشان داده است، در مجموع یکی از دلایل محبوبیت نسبی این سری به شمار می‌رود. برای افرادی که به طور کلی با داستان‌های شرلوک هولمز آشنا باشند عناوین مختلف این سری حرف‌های چندان جدیدی برای گفتن نخواهند داشت ولی به هر حال تجربه هدایت شرلوک هولمز با کنترلر در قالب ماجراهایی که پیش‌تر فقط از طریق کتاب‌ها قابل دسترسی بوده خود حس تازه و بدیعی دارد و به همین جهت، همواره طرفداران قدیمی برای تجربه ماجراهای شرلوک هولمز حاضر به پرداخت ۶۰ دلار هستند.

در این نسخه نیز چندین پرونده مختلف وجود دارد و هر یک، خط داستانی خاص خود را دارند. خوشبختانه نویسندگان در این نسخه نیز توانسته‌اند از لحاظ داستانی، عملکرد خوبی را از خود به نمایش بگذارند و باز هم می‌توان از داستان به عنوان یکی از نقاط قوت بازی نام برد. از دیالوگ‌ها گرفته تا نحوه روایت داستان، همگی عناصر داستانی به شیوه‌ای صحیح در کنار یکدیگر چیده شده‌اند و به مدد همدیگر، داستانی پرکشش و جذاب را برای بازی خلق کرده‌اند. بر خلاف برخی بازی‌های معمایی دیگر، بازی‌باز زیاد به دنبال این نیست که زودتر در داستان پیشروی کند تا در نهایت، به پایان آن برسد بلکه به لطف روایت داستانی خوب بازی، افرادی که به سراغ تجربه بازی می‌روند دوست خواهند داشت تا پله به پله با بازی جلو بروند. باید اشاره کرد که بالاخره پس از ساخت ۹ نسخه مختلف از سری شرلوک هولمز طی این ۱۵ سال، فراگورز به خوبی یاد گرفته تا چگونه داستانی جذاب را برای مخاطبان خلق کند و از این نظر باید گفت که طراحان از پس وظیفه خود به خوبی برآمده‌اند.

گیم پلی بازی Sherlock Holmes

بدون شک اولین عاملی که می‌تواند یک بازی ماجراجویی را به یک اثر موفق تبدیل کند، بخش گیم‌پلی بازی است و در این دقیقا جایی است که The Devil’s Daughter در آن عملکرد خیلی خوبی دارد. اگر دنبال بازی‌ای هستید که معما‌های زیاد و متنوعی روبروی‌تان قرار دهد، حتما آخرین نسخه از شرلوک هلمز را تجربه کنید. چرا که بازی از همان معمای اول تا آخرین معما، تجربیات جدیدی برای‌تان فراهم می‌کند و با‌ اینکه برخی معما‌ها مثل باز کردن قفل چندین بار در طول بازی تکرار می‌شوند، ولی همین معما‌ها هم به مرور زمان سخت‌تر و پیچیده‌تر می‌شوند تا هرگز رنگ و بوی تکرار نگیرند. در بازی چند پرونده مختلف خواهید داشت که تفاوت‌های خیلی زیادی با یکدیگر دارند. برای مثال در پرونده‌ای باید پدر فردی به اسم تام را پیدا کنید و در پرونده‌ی دیگر راز قتل فردی را کشف کنید که به گفته حاضرین، توسط یک مجسمه متحرک کشته شده است.

 

حال که به ضعف در شخصیت‌پردازی اشاره کردیم، بد نیست به این مساله هم اشاره کنیم که این ضعف فقط مختص کاراکتر کیت نیست و دیگر کاراکتر‌ها هم از این موضوع رنج می‌برند. مثلا دکتر واتسون، همراه همیشگی شرلوک هلمز در داستان‌های این شخصیت، نقش بسیار کم‌رنگی در بازی دارد و فقط در چند قسمت شرلوک را همراهی می‌کند. یا شخصیت آلیس به عنوان آنتاگونیست اصلی بازی هم از مشکلی مشابه رنج می‌برد و سازندگان هرگز موفق نمی‌شوند آن تصویر مرموزی که قصدش را دارند، از وی به گیمر ارائه دهند.

پس اگر بخواهیم یک جمع‌بندی کلی تا به این قسمت از بررسی در مورد گیم‌پلی و داستان بازی داشته باشیم، می‌توان گفت که شرلوک هلمز علی‌رغم داشتن ایده‌های گیم‌پلی عالی و معما‌هایی که واقعا حل کردن آن‌ها لذت‌بخش است، در زمینه روایت داستان، اضافه کردن اکشن به بازی و از آن مهم‌تر شخصیت‌پردازی کاراکتر‌ها عملکرد ضعیفی دارد و همین مساله هم باعث می‌شود تا شرلوک هلمز بیش‌تر از آن‌که یک بازی پیچیده با داستانی مرموز باشد، یک اثر سطحی تبدیل شود که تنها در زمینه حل کردن معما می‌تواند طرفداران بازی‌های ماجراجویی را راضی نگه دارد.

گرافیک و جلوه های صوتی بازی Sherlock Holmes

از لحاظ گرافیکی نیز بازی عملکرد ضد و نقیضی دارد. اولاً باید اشاره شود که در ساخت بازی از موتور گرافیکی آنریل انجین ۳ استفاده شده که با هر متر و معیاری، یک موتور گرافیکی تاریخ مصرف گذشته است. البته این موتور توانسته در خلق جزئیات، بسیار خوب عمل کند. جزئیات در عناوین معمایی این چنینی که باید در آن‌ها از کوچک‌ترین موارد نیز به عنوان یک سرنخ استفاده کرد، نقش به سزایی دارند و خوشبختانه از این نظر بازی عملکرد مناسبی دارد. از لحاظ هنری هم بازی عملکرد مناسبی دارد. از نظر فنی عملکرد بازی شکوهمند و خیره کننده نیست و صرفاً می‌توان آن را در سطح بهترین‌های نسل هفتم دانست. در این میان البته وجود برخی مشکلات فنی و گرافیکی نیز باعث شده‌‎اند تا بازی نتواند آن طور که انتظار می‌رفت عمل کند. از نظر موسیقی نیز بازی عملکردی کاملاً معمولی دارد. صداگذاری این نسخه بسیار خوب است و می‌توان از آن به عنوان یک نکته مثبت بزرگ یاد کرد. صداپیشگان در این نسخه عملکرد بسیار خوبی داشته‌اند و لهجه خاص آن‌ها نیز با دقت و ظرافت خاصی در بازی پیاده سازی شده است.

The Devil’s Daughter در زمینه موسیقی و صداگذاری هم عملکرد ضد و نقیضی دارد. صداگذاری شخصیت‌ها به خوبی انجام شده و مشخص است که سازندگان برای این منظور از صداپیشه‌های حرفه‌ای استفاده کرده‌اند. ولی در زمینه موسیقی، بازی اصلا عملکرد مناسبی ندارد. نه در صحنه‌های اکشن بازی موسیقی خوبی پخش می‌شود که حداقل به این وسیله کمی هیجان این بخش‌ها بیش‌تر شود و نه در صحنه‌های بازجویی و بررسی صحنه جرم موسیقی خوبی می‌شنویم که تا مدت‌ها یادمان بماند. به هر حال یکی از مواردی که می‌تواند باعث موفقیت یک بازی یا مجموعه کارآگاهی شود موسیقی خاطره‌انگیز آن است و برای گواه این ادعا هم بد نیست اشاره‌ای به آهنگ سریال «هرکول پوآرو» کنیم که یکی از اصلی‌ترین عوامل به شهرت رسیدن این مجموعه است.