توضیحات بازی Call of Duty:Blackops 7
Call of Duty: Black Ops 7 در ادامه مسیر سری بلکاوپس، وارد فضایی میشود که مرز میان واقعیت، عملیات سایهای و ذهنِ آشفتهٔ انسان را از همیشه بیشتر محو میکند. داستان این نسخه در سالهای 2030–2035 اتفاق میافتد؛ دورانی که جنگ نه فقط با گلوله، بلکه با داده، کنترل ذهن و دستکاری واقعیت رقم میخورد.

داستان بازی Call of Duty:Blackops 7
کمپین بازی شما را در نقش تیمی ویژه قرار میدهد که مأموریت دارد شبکهای از عملیاتهای سری را کشف کند. این عملیاتها توسط یک سازمان ناشناس کنترل میشود؛ سازمانی که قدرت نفوذ فناوری و اطلاعاتش به اندازهای است که حتی قهرمانان داستان نمیدانند کدام بخش از رویدادها واقعیت است و کدام بخش ساختهٔ ذهن.
در همان چند مأموریت اول بازی، حس پارانویا و بیاعتمادی شدید به شما منتقل میشود. شخصیتها دائماً تحت فشار روانی قرار دارند و عملاً نمیتوان به هیچ اطلاعاتی اعتماد کرد. این سبک روایت از ویژگیهای اصلی بلکاوپس است؛ اما در Black Ops 7 این موضوع شدیدتر، تاریکتر و پیچیدهتر روایت میشود.
داستان حضور چند شخصیت آشنا از نسخههای گذشته را نیز شامل میشود که به نوعی داستان را به ریشههای بلکاوپس متصل میکند. اما نکته مهمتر این است که Black Ops 7 بیش از هر نسخه دیگری به موضوع «دستکاری حقیقت» میپردازد؛ و این باعث شده حتی قهرمان داستان هم بارها دچار تردید شود.
بازی از مهمترین شخصیت بازی بلک آپس ۲ یعنی رائول منندز کار خودش را شروع میکند. به عنوان دنبالهای که دقیقا ده سال پس از اتفاقات خط مدرن بلک آپس ۲ دنبال میشود، بلک آپس ۷ بیشتر یک قدم رو به عقب است تا یک قدم به سمت آینده. همان کاراکترهای قدیمی، همان انگیزههای یکسان و البته دیوید میسن که برخلاف پدرش الکس، یک شخصیت بسیار کمعمقتر و بدون انگیزه شخصی است. فارغ از مقایسههای بین شخصیتهای قدیمی و جدید، پیام بلک آپس ۷ واضح است؛ قصهای که رمق و کشش آن صرفا در حد مقدمهچینی برای یک فضاسازی است تا در بخش مولتی پلیر و زامبی هم بتواند تا یک سال آینده مخاطبان را سرگرم کند.

گیم پلی بازی Call of Duty:Blackops 7
از نظر ساختار اکشن، بازی در بخشهایی موفق ظاهر میشود: گرِیدهای تاکتیکی، پوششهای متنوع و ترکیب دشمنان هوشمند و رباتیک باعث میشود برخی مراحل حس «ماموریت واقعی» را القا کنند. هر چند که ضعف طراحی هوش مصنوعی در برخی موقعیتها، و حرکت تصنعی دشمن در صحنههای پرجمعیت، از تاثیرگذاری این طراحی کم میکنند. همچنین طول کلی کمپین برای آن دسته از بازیکنانی که انتظار یک تجربه داستانی عمیق و مستقل دارند، کوتاه و گاهی سطحی احساس میشود. در جمعبندی بخش مراحل باید گفت کمپین بازی بلک آپس 7 تلاشهای درخشان و چند صحنه عالی دارد، اما یکپارچگی روایت و گیمپلی میتوانست بهتر باشد.
مولتیپلیر دلیل اصلی فروش و ماندگاری Call of Duty در این بازار است و خوشبختانه Black Ops 7 در این بخش نقاط قوت چشمگیری دارد. بازی با ۱۶ نقشه ۶ به ۶ و دو نقشه ۲۰ به ۲۰ در لانچ عرضه شده که تنوع محیطی—از توکیوی آیندهنگر تا پهنههای یخزده آلاسکا—هم برای بازیکنان رقابتی و هم برای کسانی که دنبال گشتوگذارِ تاکتیکیاند، جذاب است. نقشهها طراحیشدهاند تا از مزایای Omnimovement استفاده کنند: مسیرهای عمودی، پوششهای متعدد و خطوط دید متغیر. نتیجه ترکیبی است از آرایش سریع و لحظات تاکتیکی که هر نقشه را به تجربهای مستقل تبدیل میکند.
اما بخش چندنفره با چند چالش روبهرو است: تعادل سلاحها (که قبلا اشاره شد)، تنظیم matchmaking و بحث aim-assist (به ویژه برای کاربران کنترلر) که Treyarch در روزهای لانچ و پس از آن تلاشهایی برای تنظیمش انجام داده است. در فضای رقابتی امروز، کوچکترین اختلاف در تعادل یا matchmaking میتواند تجربه را به هم بزند؛ از همین رو تیم سازنده مجبور است فصلبهفصل بازی را با اصلاحات بهتر کند. نکته مثبت این است که سیستم progression و Loadoutها اینبار منطقیتر و سریعتر حس پیشرفت را منتقل میکنند، به خصوص برای بازیکنانی که دغدغه آوردن پروسه پیشرفت اسلحههایشان را از بازی قبلی داشتند.

مود زامبی برای Treyarch یک قلمرو مقدس محسوب میشود که باید با احتیاط در آن قدم بگذارد و Black Ops 7 تلاش کرده تا تعادل بین احترام به سنت و افزودن تغییرات جدید را حفظ کند. از لحاظ ساختار، مود زامبی شامل مراحل درجهبندیشده و ماموریتمحور میشود که امکانِ تجربه تکنفره یا چندنفره همزمان را میدهد. کسانی که انتظار دارند فقط یک تکرارِ ساده از نسخههای گذشته ببینند، در اشتباه هستند. این بار تلاش شده مکانیکهای نقشآفرینیِ سبک لوتمحور و سیستمهای سفارشیسازی گستردهتر به تجربه افزوده شود تا تنوع استراتژیک بیشتری ایجاد شود. هر چند که همه تغییرات قرار نیست به مذاق همه خوش بیاید. در برخی نقشهها موجها بیش از حد انتظار سخت میشوند یا بالعکس احساس میشود موجها خیلی سریع کماهمیت میشوند و این مشکل ریتم و Pacing بازی است. نکته مثبت اما حس آشنای همکاری و لحظههای اوج جمعی است—نهایت تجربهای چیزی که زامبیمود همیشه ارائه داده است.

نقد و بررسیها کاربران