توضیحات بازی MindsEye
MindsEye از آن دسته عناوین استثنایی است که حداقل تا چند سال آینده رقیب و تهدیدی برای جایگاه اول لیست «بدترین بازی‌های ویدیویی تاریخ» که باقدرت آن را تصاحب کرده است، نمی‌تواند ببیند. در ادامه این مطلب به بررسی تک‌تک بخش‌های بازی MindsEye خواهیم پرداخت.
Build a Rocket Boy، استودیویی مستقر در ادینبورگ، اسکاتلند، در حال توسعه است. لزلی بنزیس، که به خاطر کارش در بازی‌های Grand Theft Auto شناخته می‌شود، به عنوان کارگردان بازی فعالیت می‌کرد. این بازی به عنوان نمونه‌ای از ایده‌ی Everywhere، یک ابزار ساخت بازی، ساخته شد. این بازی به عنوان یک تجربه‌ی ممتاز که کاملاً در پلتفرم رایگان Everywhere قرار می‌گیرد، پیش‌بینی شده بود. در سال 2023، توسط تیم فاش شد که بازی MindsEye یک بازی اپیزودیک خواهد بود.
داستان بازی MindsEye
MindsEye نیز با هدف ارائه یک بازی داستان‌محور و متمرکز بر روایت، زمان و هزینهای که قرار بوده تا صرف طراحی مراحل و گیم‌پلی شود را قربانی داستان و روایت خود کرده است. اما آیا این زمان و هزینهای که گیم‌پلی فدای داستان کرده و به‌واسطهٔ آن شبیه پیام‌های بازرگانی میان سریال‌های تلویزیونی شده، ارزشمند بوده و داستان بار سنگین فقدان آن را جبران می‌کند؟ پاسخ منفی است. قصه بازی MindsEye نه تنها در جهت ارزشمند ساختن این زمان و هزینه فدا شده کمکی نمی‌کند، بلکه به تخریب نتیجه نهایی می‌پردازد.
ریشه این ناپختگی داستان و روایتگری ضعیف را می‌توان با بررسی دو صحنه یافت. در یک صحنه کاراکتر اصلی برای دست دادن به کارفرمای خود دست خود را جلو می‌آورد و کارفرما به او دست نمی‌دهد. مشابه این صحنه کمی جلوتر اتفاق می‌افتد، زمانی که یکی از متخصصین این شرکت به‌سوی شما برای دست‌دادن می‌آید و این بار شما ازدست‌دادن امتناع می‌کنید. این دو لحظه مشابه در دو صحنه متفاوت فقط و فقط بیانگر یک چیز است: کاهلی نویسندگان در به‌خرج‌دادن خلاقیت. یعنی ساده‌ترین روش برای به نمایش گذاشتن رابطه غیر صمیمی و تا حدودی متزلزل را با یک کنش ساده دو بار در فاصله نزدیک به کار برده‌اند.
هر قسمت از بازی MindsEye در «دوره‌های زمانی و بخش‌های مختلف جهان» روایت خواهد شد، هرچند این قسمت‌ها توسط یک روایت کلی به هم متصل می‌شوند. تیم سازنده، MindsEye را به عنوان یک بازی سینمایی داستان‌محور توصیف کرده است که حدود 15 ساعت طول خواهد کشید. روایت داستان، مضامینی مانند هوش مصنوعی، فناوری، طمع و فساد را بررسی خواهد کرد.
گیم پلی بازی MindsEye
گیم‌پلی فدا شده، تفاوتی با پیام‌های بازرگانی ندارد و سؤالات امنیتی کپچا را می‌توان بسیار چالش‌برانگیز‌تر و جذاب‌تر از چالش‌های درون مرحله‌ای این بازی دانست. سوای نقص‌های فراوان طراحی مراحل که حتی آن‌ها را نمیتوان مرحله خطاب کرد، به‌واسطهٔ برخورد طراحان با آن‌ها مانند حاملین قصه، تمامی مراحل عاری از هرگونه چالشی هستند؛ نه‌تنها سیستم هوشمندانه‌ای در گیم‌پلی وجود ندارد، بلکه حتی مکانیک‌های پایه‌ای هم به‌درستی پیاده‌سازی نشده‌اند. به‌عنوان‌مثال، در اولین مرحله بازی، بدون هیچ مقدمه‌ای ناگهان خود را درون محیطی بسیار بسیار بزرگ در حال مبارزه با دسته‌ای از ربات‌ها می‌بینید (نمی‌بینید)؛ چرا نمیتوان دید؟ رنگ‌آمیزی‌ها و نورپردازی‌های به‌قدری مبتدیانه و بد هستند که حتی نمی‌توانید دشمنانی که قرار است با آن‌ها مبارزه کنید (نکنید) را ببینید. چرا مبارزه نکنید؟ چون آن‌ها اصلاً به سمت شما حتی در سخت‌ترین حالت شلیک نمی‌کنند؛ اسلحه آن‌ها به‌سوی شما است اما انیمیشن تیری که شلیک می‌شود به سویی دیگر.
کی از مأموریت‌های نمایش داده شده شامل اسکورت مارکو سیلوا، مدیرعامل صنایع سیلوا، به یک گردهمایی انتخاباتی برای شهردار ردراک بود. پس از رسیدن به گردهمایی از طریق VTOL شخصی سیلوا و درگیر شدن در بحثی داغ با شهردار وگا در مورد برنامه‌هایش برای پرتاب موشک به فضا، سیلوا توسط یک باند مسلح مواد مخدر مصرف کرده و ربوده می‌شود و دیاز باید آن‌ها را تعقیب کند.
در مأموریت بعدی، بازیکنان ربایندگان دیاز را در یک VTOL تعقیب می‌کنند و سپس با ماشین به تعقیب ادامه می‌دهند، در بیابان می‌چرخند و با سرعت زیاد در یک مسابقه باگی شن روان پیش می‌روند. کنترل وسایل نقلیه کمی سبک‌تر و آرکیدتر از GTA است، اما همچنان وزن و اینرسی کافی دارد که کنترل آن‌ها در سرعت بالا نیاز به مهارت دارد، همانطور که با کوبیدن مکرر ماشین به تخته سنگ‌های پراکنده در سراسر بیابان مشخص شد.
این مأموریت با یک درگیری مسلحانه طولانی در یک منطقه صنعتی به اوج خود می‌رسد. در سطح پایه، مبارزه یک امر آشنا و مبتنی بر تیراندازی با پوشش است که در آن بازیکنان خود را به ماشین‌ها و جعبه‌های حمل و نقل فشار می‌دهند و دشمنان را یکی یکی از پا درمی‌آورند. زرادخانه‌ی اصلی شامل انواع کمی آینده‌نگرانه از سلاح‌های گرم آشنا مانند تپانچه، تفنگ‌های تهاجمی و موارد دیگر است. در حالی که این سلاح‌ها مؤثر هستند (به‌ویژه تفنگ ساچمه‌ای قدرت رضایت‌بخشی دارد)، تفاوت چندانی با آنچه در سایر بازی‌های تیراندازی با پوشش دیده می‌شود ندارند. اما سلاح‌های بعدی شامل یک توپ انرژی عظیم است که پرتابه‌های انفجاری شارژ شده شلیک می‌کند.
