بازی Mad Max

Mad Max یک بازی ویدئویی در سبک حادثه‌ای و ماجراجویی است. این بازی توسط استودیو Avalanche گسترش یافته و توسط Warner Bros. Interactive Entertainment منتشر شده است. با خرید اکانت قانونی بازی Mad Max برای پلی استیشن، بازیکنان کنترل مکس راکاتانسکی را در حین پیشروی در زمین های بایر در حال ساخت وسیله نقلیه ای به نام “مگنوم اپوس” برای نبرد با گروهی از مهاجمان به رهبری اسکبروس اسکروتوس و رسیدن به “دشت های سکوت” داستانی، در اختیار دارند. او امیدوار است که آرامش پیدا کند. Mad Max بر نبرد وسایل نقلیه تاکید دارد، که در آن بازیکنان می‌توانند از سلاح و زره های ارتقا یافته در ماشین خود برای مبارزه با دشمنان استفاده کنند. این در یک زمین بایر پسا آخرالزمانی باز متشکل از بیابان ها، دره ها و غارها قرار دارد.

دو بازی دیگر Mad Max که به ترتیب توسط Cory Barlog و Interplay Entertainment ساخته شده بودند، قبل از معرفی این بازی در حال تولید بودند، اما هیچ کدام با موفقیت منتشر نشدند. اگرچه Mad Max بر اساس این سری فیلم ساخته نشده است، اما از دنیای آن الهام گرفته شده است و جورج میلر، سازنده این فرنچایز، در طول پیش تولید بازی با او مشورت کرده است.

داستان بازی MAD MAX

دنیای Mad Max دنیایی آخرالزمانی در دل بیابان‌های خشک و گرم را روایت می‌کند. جایی که مکس در آن رها شده، از خانواده‌ی خود دور شده و تک و تنها در دل این بیابان بر سر بقا تلاش می‌کند. جایی که دشمنان بسیاری وجود دارند و تهدید بسیار جدی برای او به شمار می‌روند. مکس خیلی زود با مکانیکی به نام چامباکت (چام) آشنا می‌شود که به او کمک می‌کند تا ماشین خود را بسازد. چام حتی در مبارزات نیز شما را کمک می‌کند. به این شکل که بر پشت ماشین سوار شده و از ابزارهایی که در اختیار دارید در راه نابودی دشمنان استفاده می‌کند. در هنگام خرابی ماشین نیز به سرعت به جلوی ماشین می‌پرد و ماشین را تعمیر می‌کند. در این بیابان یافتن آب بسیار سخت است. آب اصلی‌ترین عامل حیات و بزرگ‌ترین ثروت این دنیای بی‌رحم است و در کنار آن بنزین نیز از ارزش بالایی برخوردار است. گرچه بنزین آن‌قدر که فکرش را می‌کردیم در بازی کمیاب نبود و شاید هیچ‌کس پیدا نشوند که با پیدا کردن آن مشکلی داشته باشد.

گیم‌پلی بازی Mad Max

بازی Mad Max تلفیقی از دو سبک مختلف است. مبارزه‌های سوار با ماشین (Vehicular combat) شاید مهم‌ترین ویژگی بازی قبل از انتشار آن بود که مانور زیادی رو آن داده شد. این بخش‌های تقریبا نیمی از گیم‌پلی بازی را تشکیل داده‌اند و حتی بعضی از مراحل داستانی بازی کاملا به این شکل دنبال می‌شوند.

برخی از سلاح‌ها و ابزارها، از جمله شعله‌افکن‌ها و تقویت‌کننده‌های توربو، مستقیم بر روی Magnum Opus نصب می‌شوند. در حالی که برخی دیگر، مانند قلاب و تفنگ تک تیرانداز، همراه با وسیله نقلیه توسط چامباکت (Chumbucket)، دستیار مکس یا خود مکس استفاده می‌شوند. مگنوم اوپوس مکس، با موتور V8 و توانایی رمینگ قدرتمند خود، می تواند وسایل نقلیه و تسلیحات دشمنان را نابود کند. هنگام رانندگی و هدف گیری همزمان، بازی به حرکت آهسته تغییر پیدا می کند تا به بازیکن اجازه دهد بین اهداف جابه‌جا شود. اگرچه Mad Max در درجه اول از دیدگاه سوم شخص استفاده می‌کند، بازیکن می تواند هنگام مبارزه با دشمنان در حین رانندگی Magnum Opus به نمای اول شخص تغییر وضعیت دهد. Chumbucket ماشین را در صورت دستور یا زمانی که مکس از آن خارج می‌شود، تعمیر می کند.

مبارزه‌های خارج از ماشین کاملا فضای بازی را عوض می‌کند. دشمنان در اطراف شما قرار گرفته و به سمت شما حمله می‌کند و شما با فشار یک دکمه می‌توانید جلوی حمله‌ی آن‌ها را بگیرید. این دقیقا همان سیستمی است که در سری بازی‌های Batman Arkham از آن استفاده شد و بعدها در بازی‌هایی مثل Sleeping Dog و Shadow of Morder هم از آن‌ها استفاده شد. اما مسلما در این‌جا شاهد انیمیشن‌های کاملا متفاوتی هستیم. سنگینی در حرکات و ضربات مکس احساس می‌شود.

برای تشویق به اکتشاف، Magnum Opus را می‌توان با موادی که از صحرا جمع آوری شده است، با ربودن ماشین های دشمن یا جمع آوری قطعات ماشین آن‌ها ارتقا داد. دشمن می‌تواند روی Magnum Opus بپرد تا منفجر شود، اما بازیکن می‌تواند با احاطه کردن ماشین با خطراتی مانند میخ‌ها از آن اجتناب کند. بازیکن می‌تواند در طول بازی به صفحه گاراژ دسترسی داشته باشد و به آن‌ها اجازه می دهد Magnum Opus را سفارشی کنند.از طرفی یافتن گلوله برای سلاح‌های گرم بسیار سخت است و بازی شما را مجبور به استفاده از امکانات دیگر در هنگام نبردهای سوار بر ماشین، و استفاده از مشت و لگد در مبارزه‌های تن به تن می‌کند. با توجه به جذابیت بالای مبارزات و مسابقه‌هایی که در حالت سوار بر ماشین دیدیم، نبود بخش چند نفره و آنلاین کمی عجیب به نظر می‌رسد. چرا که این بازی می‌توانست پتانسیل بسیار بالایی در این بخش داشته باشد. رقابت در مودها و نقشه‌های مختلف با دوستان خود را تصور کنید. در حالی که ماشین‌ها تا دندان مسلح شده و همه برای رسیدن به خط پایان و نابودی یکدیگر تلاش می‌کنند. وجود بخش چندنفره حتی می‌توانست باعث موفقیت Mad Max شود.

گاراژ مکس می تواند موتور، شاسی، چرخ ها، کار بدنه، رنگ آمیزی و پوسته خودرو را تغییر دهد. ارتقاء یک جنبه از خودرو بر جنبه های دیگر تأثیر منفی می گذارد. ارتقاء موتور به Max اجازه می دهد تا سریعتر رانندگی کند، اما کنترل دشوارتر خواهد بود. زره‌ها و سلاح‌های او قابل تنظیم هستند. مکس همچنین با لباس، ظاهر، مهارت‌های جنگی و سلاح‌هایش قابل تغییر است. گریفا، یک سرگردان سرزمین بایر، به مکس کمک می‌کند تا توانایی‌های خود را ارتقا دهد.

گرافیک و جلوه های صوتی بازی

برن فاستر (Bren Foster) کار صداگذاری شخصیت مکس را بر عهده دارد. شخصیت مکس در بازی در کل خیلی جذاب به نظر نمی‌رسد و صداگذاری او نیز نکته‌ی خاصی ندارد. حتی تلاشی هم نشده تا با صداگذاری بهتر، احساس بهتری به بیننده منتقل شود تا بتواند ارتباط خوبی با آن برقرار کند. اما صداگذاری شخصیت چام جالب است و به شکل و شمایل عجیبش همخوانی دارد. در مورد محیط‌ها هم صداگذاری با دقت انجام شده و نکته‌ی منفی خاصی دیده نمی‌شود. دقت بالای تیم صداگذاری ستودنی بود. به طور اگر در تونل‌ها از قابلیت Boost استفاده کنید، صدای غرش ماشین در تونل می‌پیچد. و یا صدای طوفان شدیدی که در هنگام طوفان شن به گوش می‌رسد بسیار زیبا است. موسیقی بازی نیز با فضای بازی همخوانی دارد و مشکل خاصی ندارد. اما در نهایت نمی‌توان از آن توقع یک موسیقی به یادماندنی و فوق‌العاده را داشت.

بازی از لحاظ بصری واقعا زیبا است. حضور در بیابان را تا حدود زیادی حس خواهید کرد. تا چشم کار می‌کند چیزی جز برهوت نیست. تنها چیزی که تفاوت ایجاد می‌کند منطقه‌ی Gastown است و شعله‌های آتش را از هر فاصله‌ای می‌توان دید. معمولا باد در حال وزش است و بلند شدن شن‌ها از روی زمین را به زیباترین شکل خواهید دید. جای قدم‌ها روی شن‌ها می‌ماند و پس از چند ثانیه محو می‌شود. محیط بیابان در شب کاملا متفاوت است و زیبایی خاصی را در انعکاس نور مهتاب روی شن‌های بیابان و رنگ آبی اطراف ابرها خواهید دید.