اکانت قانونی بازی Wolfenestein :YoungBlood

سری wolfenestein به عنوان یکی از مهم‌ترین نمادهای سبک شوتر اول شخص، همواره طرفداران بسیار زیادی داشته است. در کنار این موضوع، این سری به دلیل گیم پلی انقلابی و گرافیک خوب و البته داستان جنجالی در مورد پیروزی آلمان نازی، همواره به شدت مورد توجه بوده است. حال بعد از چندین سال که از احیای دوباره این سری گذشته و عرضه دو نسخه اصلی از آن، شرکت Bethesda بازیی با عنوان Wolfenstein: Youngblood با تمرکز بر فرزندان شخصیت اصلی نسخه‌های گذشته منتشر کرد.

داستان بازی Wolfenestein

داستان ۱۹ سال پس از وقایع قسمت قبلی رخ می‌دهد و این بار در آن به پاریس سفر می‌کنیم؛ جایی که در تاریخ غیرواقعی روایت‌شده در بازی پس از پیروزی نازی‌ها در جنگ جهانی دوم اکنون در کنترل آن‌ها است و بازیکنان در نقش دختران دوقلوی ترور بیلی که جس و سوف نام دارند، در تلاش برای آزادسازی آن هستند. البته انگیزه اصلی این دو شخصیت که ما خیلی اطلاعاتی از گذشته آن‌ها نداریم و فقط در همان ثانیه‌های اول بازی می‌بینیم که یکی تحت تعلیمات پدر قرار دارد و دیگری تحت آموزش مادر، پیدا کردن پدرشان است که گفته می‌شود در جایی خاص در شهر پاریس نگه‌داری می‌شود. کلیت داستان بازی ایراد خاصی ندارد و شاید در هر بازی شوتر دیگری، با ارفاق قابل قبول هم باشد ولی خب چه کنیم که خود ماشین گیمز و ولفنشتاین با داستان خوب نسخه‌های قبلی ما را بدعادت کرده‌اند و به همین دلیل در این نسخه هم انتظار بیش‌تری از این بخش داریم؛ انتظاری که راستش را بخواهید قرار نیست برآورده شود.

پس از رسیدن شخصیت‌ها به فرانسه و شهر پاریس و گذراندن چند مأموریت اولیه، هدف اصلی آن‌ها این خواهد بود که با پیشرفت در مناطق مختلف بازی، در نهایت بتوانند سه پایگاه بزرگ نازی‌ها در شهر پاریس را که با عنوان تأسیسات Brother شناخته می‌شوند از بین ببرند.

گیم پلی بازی Wolfenestein

ولین چیزی که از گیم پلی بازی‌ای با نام ولفنشتاین انتظار داریم، گان پلی و مبارزات عالی با اسلحه‌های بازی است. خوشبختانه بدون هیچ شک و تردیدی، کار سازندگان در این زمینه فوق‌العاده بوده است. مبارزات مختلف با سلاح‌های بازی فوق‌العاده لذت بخش هستند. از پیستول (تپانچه) های سریعی که با دو دست هم‌زمان حمل شده و به دشمنان با سرعت زیاد شلیک می‌کنند گرفته تا شاتگان‌هایی که با یک شلیک دشمن را تکه‌تکه می‌کنند، همگی طراحی فوق‌العاده خوبی دارند و کار کردن با تک‌تک سلاح‌ها بسیار لذت بخش است. یکی از نکاتی که بسیار در طراحی سلاح‌های بازی‌ها اهمیت دارد این است که هر کدام از سلاح‌ها کاربرد خاص خود را داشته باشند و سلاحی به عنوان سلاح برتر مطلق از همان ابتدای بازی وجود نداشته باشد و نهایتاً اگر قرار است سلاح خیلی قوی هم به بازی اضافه شود، با اتمام آن و یا با شرایط بسیار سخت به دست بیاید و سایر سلاح‌ها کاربرد خود را داشته باشند.

خوشبختانه سازندگان این عنوان نیز به خوبی این نکته را رعایت کرده و در قسمت‌های مختلف بازی و برای عبور از بخش‌های مختلف بازی به شکل مناسب نیاز به تعویض سلاح‌های خود خواهید داشت –مگر این که بخواهید برای افزایش چالش بازی صرفاً آن را با یک سلاح به اتمام برسانید که این به تصمیم شخصی خود شما ربط پیدا می‌کند-. به عنوان مثال وقتی در مکان‌های بسته که دشمنان هم عموماً در فاصله نزدیک شما حضور خواهند داشت حرکت می‌کنید، قطعاً استفاده از یک شاتگان قدرتمند که با یک ضربه به راحتی دشمنان را از فاصله نزدیک از پا در می‌آورد، ارجحیت بالاتری خواهد داشت و در عوض برای مقابله با دشمنان روباتیکی که ممکن است از فاصله نزدیک به راحتی شما را نابود کنند، استفاده از سلاح‌هایی قوی با برد بیش‌تر در اولویت خواهد بود.

انجام بازی به دو صورت تک‌نفره و یا Co-op امکان پذیر است و در حالت تک‌نفره، کنترل یکی از شخصیت‌ها را هوش مصنوعی بر عهده می‌گیرد ولی در حالت Co-op یا همکاری، همان طور که واضح است کنترل هر دو شخصیت بر عهده بازیکنان واقعی خواهد بود.  انجام بازی به صورت دونفره حتماً باید به صورت آنلاین با بازیکنان دیگر به انجام بازی بپردازید. با این وجود باید توجه کنید که با وجود حضور دو شخصیت در بازی، هیچ کدام از این دو شخصیت از نظر نحوه بازی و دسترسی به سلاح‌ها تفاوتی با یکدیگر ندارند و تنها تفاوت در ظاهر آن‌ها خلاصه می‌شود.وقتی که قرار است دو شخصیت در بازی حضور داشته باشند، طبیعتاً یکی از مواردی که سازندگان باید توجه ویژه‌ای به آن داشته باشند، طراحی مراحل بازی به شکلی است که کار تیمی در آن اهمیت داشته باشد.

برخلاف شوترهای رایج که صرفاً با هدشات کردن دشمنان آن‌ها می‌میرند، در این عنوان مانند بازی‌های نقش آفرینی و شبه نقش آفرینی، دشمنان از خط سلامتی مشخصی بهره می‌برند که بالای سر آن‌ها به نمایش در می‌آید و باید این خط سلامتی را برای کشتن آنان خالی کنید؛ بنابراین ممکن است با هدشات کردن دشمنان سخت‌جان‌تر، همچنان آن‌ها زنده باشند و نیاز به ضربات بیش‌تری داشته باشند.

مورد دیگری که در این بازی اهمیت دارد، نزدیک شدن هر چه بیش‌تر بازی به عناوین نقش آفرینی با اضافه شدن کامل Level-Up به آن است. در این بازی بعد از کشتن دشمنان و کند و کاو در محیط، امتیاز کسب می‌کنید و با رسیدن به حد خاصی، سطح شخصیت شما بالاتر می‌رود. با بالا رفتن سطح شخصیت نیز به طور دائمی قدرت ضربات شما مقداری افزایش پیدا کرده و امکان ارتقای شخصیت‌ها از طریق درخت مهارتی مهیا می‌شود. بیش‌تر قابلیت‌های درخت مهارتی، اختصاص به افزایش یکسری قدرت‌ها و یا میزان سلامتی و زره شخصیت دارند اما موارد دیگری نظیر بعضی قابلیت‌های ویژه –و به خصوص موارد خاصی که در اواخر بازی امکان به دست آوردنشان فراهم می‌شود- و همچنین قابلیت‌هایی نظیر از پا در آوردن مخفیانه دشمنان قوی‌تر نیز در این میان به چشم می‌خورند که باعث ایجاد تنوع نسبتاً خوبی در بازی می‌شوند.

گرافیک بازی Wolfenestein :YoungBlood

از لحاظ هنری، بازی تا حدی شبیه نسخه‌های قبلی سری ولفنشتاین است و البته به دلیل گذر زمان، طبیعتاً بسیاری از آلمان‌های ظاهری هم در عین حفظ ذات کلی متناسب با این سری، متناسب با زمان بازی کمی ظاهر پیشرفته‌تری پیدا کرده‌اند. طراحی ظاهری دشمنان مختلف بازی و به خصوص روبات‌های وحشی نازی‌ها و همچنین از سوی دیگر، طراحی هنری خاص و مدرن لباس‌های دوقلوهای بازی، از جمله مواردی هستند که باعث شده‌اند فضای بازی حس مدرن‌تری داشته باشد. البته در کنار این‌ها، نحوه طراحی ساختمان‌ها و بعضی نماهای داخلی آن‌ها به دلیل نقشی که Arkane Studios در طراحی مراحل و چینش آن‌ها داشته، ممکن است تا حدی شما را یاد Dishonored و محیط‌های شهر دانوال بیندازد.

از لحاظ فنی خوشبختانه بازی در سطح بسیار خوبی قرار دارد. شاید نتوان گرافیک آن را انقلابی دانست اما به طور کلی در اکثر زمینه‌ها از کیفیت بافت‌ها گرفته تا نورپردازی و افکت‌های انفجار و مواردی نظیر این، بازی در سطح کیفی مطلوبی قرار دارد.

جلوه های صوتی و موسیقی بازی Wolfenestein :YoungBlood

در زمینه موسیقی، در اکثر اوقات آن‌قدر اکشن بازی سریع هست که شاید توجه خیلی زیادی به موسیقی نکنید ولی در بخش‌هایی که مربوط به میان پرده‌های بازی هستند و یا قسمت‌های دیگر، همگی موسیقی مناسبی دارند که شاید خیلی به‌یادماندنی نباشد اما وظیفه خود را در انتقال حس و حال بازی به خوبی ایفا می‌کنند. از طرف دیگر صداگذاری بازی و به خصوص دو شخصیت اصلی بازی به شکل بسیار خوبی انجام گرفته است. از نظر لحن صوتی، صدای افراد انتخاب شده برای دوقلوهای بازی بسیار مناسب بوده و حس دو دختر خشن و تا حدودی هم شوخ طبع را به خوبی منتقل می‌کنند. در سایر زمینه‌های مربوط به صداگذاری نظیر افکت‌های صوتی انفجار و یا تیراندازی‌ها نیز مشکل خاصی وجود ندارد و همه چیز به نحو احسن انجام شده است.