بازی Resident Evil 4

بازی Resident Evil 4 Remake یکی از مورد انتظارترین بازی‌های سال ۲۰۲۳ بود و با نمایش‌های موفق و دموی با کیفیتی که  Capcom برای آن ارائه داد، می‌شد حدس زد که با یک بازی با کیفیت و درجه یک طرف هستیم.

اولین رویارویی خودم با Resident Evil 4 اورجینال را هیچ وقت فراموش نمی‌کنم. کنترلر پلی استیشن ۲ در دستانم قرار داشت و از اعجاز این بازی دهانم باز مانده بود. با اثری انقلابی طرف بودم که استانداردهای جدید را با خود آورده بود. استانداردهایی نظیر دوربین پشت شانه که دنیای ویدیو گیم را زیر و رو کرد و تقریبا همه بازی‌های اکشن سوم شخص بعد از رزیدنت اویل ۴ از آن استفاده کردند.

داستان بازی Resident Evil 4 

داستان ریمیک درست همچون نسخه اورجینال، ۶ سال پس از وقایع دل خراش Raccoon City آغاز می‌شود، دختر رئیس جمهور آمریکا، Ashley Graham، توسط گروهی ناشناس ربوده شده و مامور مورد اعتماد رئیس جمهور Graham یعنی Leon S. Kennedy عازم روستایی در دل اسپانیا می‌شود که طبق آخرین اطلاعات، برای آخرین بار Ashley در آن منطقه دیده شده است. پس از ورود به اسپانیا، لیان همراه با دو پلیس محلی دیگر که به نظر نمی‌رسد آنچنان در کار خود جدی باشند، به سمت این منطقه حرکت می‌کنند.

زمانی که به مقصد می‌رسند یکی از پلیس‌ها در حین گشت زدن در منطقه ناپدید می‌شود و از همین رو لیان مجبور است به دنبال او به دل روستایی قدم بگذارد که به سرعت روی اهریمنی خودش را نشان داده و او را در کابوسی گرفتار می‌کند که سال‌ها سعی بر رهایی از آن را داشته است.

موضوعی که در همین ابتدا باید درباره‌ داستان‌سرایی بازی اظهار کنم، آن است که حالا ما شاهد داستانی هستیم که به شکل شوکه‌کننده‌ای به داستان اثر اورجینال پایبند و وفادار است، گویی که دوباره به سال ۲۰۰۵ بازگشته‌اید و در حال تجربه‌ همان بازی هستید، با این تفاوت که این بار با داستان‌سرایی‌ای روبه‌رو هستیم که سعی دارد تا حد بسیار بیشتری به رسوم سابق فرنچایز احترام گذاشته و در آن واحد، هویت مستقل و منحصر به فرد خود را نیز حفظ کند.

یکی دیگر از انتقاداتی که به بازی اورجینال وارد می‌دانستم، خام بودن بسیاری از شخصیت‌ها از جمله Luis Sera بود که به درستی از پتانسیلش استفاده نشده بود. البته اشتباه نکنید، این لزوما بدان معنا نیست که شخصیت به یادماندنی‌ای نبود، اما رویکرد داستان نسبت به او به شدت خنثی بود. حالا در این بازسازی ما شاهد بهبود فوق‌العاده‌ی شخصیت‌پردازی‌های بسیاری از کاراکترها از جمله Luis هستیم. Ashley نیز حالا از پردازش بسیار بهتری برخوردار است که باعث می‌شود از یک کاراکتر بعضا اعصاب‌خردکن به شخصیتی تبدیل شود که حتی در طول راه از همراهی با او لذت خواهید برد!

گیم پلی بازی Resident Evil 4 

یکی از خصوصیات تازه‌ گیم‌پلی این نسخه نه تنها نسبت به اثر اوریجینال بلکه تمام ریمیک‌های پیشین فرنچایز، آن است که وزن انیمیشن‌ها و حرکات لیان بهتر از هر زمان دیگری احساس می‌شود؛ در نتیجه، این موضوع تاثیر به سزایی در سنگینی ضرباتی می‌گذارد که به دشمنان خود وارد می‌سازید.

به عنوان مثال، سنگینی Round House Kick بسیار لذت‌بخش به تصویر کشیده می‌شود و برخورد آن به دشمن حس خوبی را انتقال می‌دهد. این مسئله برای اسلحه‌های گرم نیز صدق می‌کند؛ زمانی که با Silver Ghost تیراندازی می‌کنید، به لطف طراحی انیمیشن و واکنش پویای بسیار مطلوب اسلحه‌ها، به خوبی لگد آن را احساس خواهید کرد که باز هم باعث می‌شود مبارزات و گان‌پلی فوق‌العاده به نظر برسند.

واکنش‌پذیری دشمنان نیز چه از محیط و چه از ضربات پلیر، به شدت واقع‌گرایانه و پویا شده است. به عنوان مثال، اگر شما با استفاده از یکی از حملات تن به تن دشمن خود را به سمت دیوار پرتاب کنید، او به سطحی که با آن برخورد می‌کند، واکنش نشان می‌دهد. این قضیه از سوی دیگر نیز صادق خواهد بود؛ محیط بازی نیز حالا دارای درصد بسیار مطلوبی از تخریب‌پذیری است که تا به حال در هیچ یک از نسخه‌های فرنچایز شاهدش نبودیم.

برجسته‌ترین بخش این المان‌ها، قابلیت‌های تازه‌ای است که حالا چاقوی اختصاصی لیان از آن‌ها بهره می‎برد. این مکانیزم‌های تازه به راحتی اسلحه‌ی سرد لیان را به یکی از حیاتی‌ترین تجهیزاتی بدل می‌سازند که استفاده‌ بهینه از آن در راستای بقا در طول تجربه‌ این عنوان یک «باید» است! امکان Parry یا دفع ضربات یکی از برجسته‌ترین خصوصیاتی است که چاقوی شما از آن برخوردار بوده و سازندگان نیز تاکید بسیاری در تبلیغات و تریلرهای مختلف بازی بر آن داشته‌اند. این قابلیت را به جرات می‌توان یکی از مکانیزم‌های ریشه‌ای ساختار ریمیک دانست که تفاوت چشم‌گیری در چگونگی رویکرد پلیر نسبت به موقعیت‌های مختلف به وجود می‌آورد.

به جای آن که ساختار پیشین گیم‌پلی دچار تغییرات اساسی شود، مکانیزمی به آن اضافه شده که به سرعت خود را با دیگر بخش‌های آن تطبیق داده و تعمیم می‌دهد، به طوری که به سرعت می‌توانید آن را به عنوان یک عملکرد اساسی در طول گیم‌پلی قبول کرده و به حافظه‌ی عضلانی خود بسپارید. شما با استفاده از چاقو توانایی دفع تقریبا تمام ضربات را خواهید داشت. از اسلحه‌های سردی همچون تبر Ganadoها گرفته تا تیروکمان افراد فرقه‌ی Salazar! البته دفع تمام این ضربات نیازمند تمرین و زمان‌بندی بسیار دقیق است.

نه تنها شما در طول بازی قادر به یافتن چاقوهای دیگری نیز خواهید بود، بلکه چاقوی اختصاصی لیان نیز حال به یکی از اسلحه‌های قابل ارتقای این اثر تبدیل شده که شما از طریق مراجعه به Merchant دوست‌داشتنی، می‌توانید خصوصیات مختلف آن از جمله دوامش را ارتقا دهید. همچنین یکی دیگر از نقش‌هایی که به چاقو در طول گیم‌پلی محول شده، پررنگ‌تر کردن المان مخفی‌کاری است! شما حالا می‌توانید برخی از بخش‌های بازی را به کمک چاقوی خود به صورت کاملا مخفیانه پشت سر بگذارید و مهمات خود را حفظ کنید.

به عنوان مثال، Kitchen Knife یکی از ابتدایی‌ترین و ضعیف‌ترین انواع چاقو است که در طول بازی با آن برخورد خواهید کرد. Boot Knife چاقوی دیگری است که به نسبت از دوام و قدرت بیشتری برخوردار خواهد بود و به تکیه‌گاه مطمئن‌تری برای شما در زمان شکستن چاقوی اصلی لیان بدل می‌گردد.

البته بد نیست اشاره کنم که هیچ‌یک از این چاقوها قابلیت ارتقاء را نخواهند داشت. به طور کلی، بهره‌گیری چاقو از تمام این خصوصیات نه تنها عمق بسیار بیشتری به روند گیم‌پلی و درگیرکننده کردن آن می‌بخشد، بلکه باعث می‌شود پلیر نیازمند سطح تازه‌ای از هوشیاری و دقت در طی مبارزات باشد. این مکانیزم همچنین در بسیاری از مبارزات، جای دکمه‌زنی‌های QTE را گرفته و حالا خود پلیر کنترل را در دست می‌گیرد.

در گذشته و مخصوصا در نسخه‌های کلاسیک سری، ما همیشه به یک جعبه برای قرار دادن آیتم‌های خود دسترسی داشتیم که باعث می‌شد اولویت‌بندی و مرتب‌سازی Inventory نیز تحت تاثیر آن قرار بگیرد. البته این جعبه به صورت فیزیکی در این نسخه وجود ندارد و در چگونگی عملکرد آن نیز تغییراتی اعمال شده است؛ پلیر هنگامی که به Typewriter دسترسی پیدا می‌کند، می‌تواند از طریق منوی Storage به این جعبه دسترسی پیدا کند اما با این تفاوت که توانایی قرار دادن برخی از آیتم‌های خود را در آن ندارد؛ زیرا در آن صورت، یکی از بخش‌های بسیار جذاب نسخه‌ی اورجینال یعنی مرتب‌سازی Inventory تا حد زیادی کمرنگ می‌شد.

علاوه بر دشمنان بازی، Ashley نیز حالا به هوش مصنوعی تازه‌ای تجهیز شده است؛ از همین رو، حالا شاهد همراهی هستیم که صرفا از یک بار اضافی روی دوش لیان، به کاراکتری هوشمند تبدیل شده که حتی گاهی اوقات می‌تواند به Leon در طی مبارزات کمک‌رسانی کند! همچنین در این نسخه سازندگان امکان مخفی کردن Ashley در برخی مکان‌ها را از بین برده‌اند که باعث می‌شود این تجربه تا حد قابل توجه‌ای مخصوصاً در طی مبارزات، چالش‌برانگیزتر شود چرا که به عنوان مثال اگر به یاد داشته باشید در گذشته شما می‌توانستید او را داخل مکانی پنهان کرده و با خیال راحت به تارومار کردن دشمنان بپردازید.

گرافیک و جلوه های صوتی بازی Resident Evil 4

فضاسازی و اتمسفر این اثر نیز تا حدودی تحت تاثیر این رویکرد سازندگان قرار گرفته‌ و با استفاده از تکنولوژی تازه سعی شده تا پتانسیل سابق برخی از مناطق در این زمینه تقویت شود که رویکردی بسیار مطلوب است. ما لزوما شاهد اضافه شدن بخش‌هایی با هدف ترساندن بیشتر پلیر نیستیم، بلکه شاهد تقویت چشم‌گیر بازی در زمینه‌ی بهره‌گیری از سناریوهای سابق و تبدیل آن‌ها به تجربه‌ای استرس‌زا و دلهره‌آور هستیم، به طوری که می‌توان گفت این رویکرد نسبت به ترس و اکشن تا حد زیادی به نسخه هشتم شباهت دارد.

مثلا، روستای بازی و زمانی که شب هنگام به آن قدم می‌گذارید، از اتمسفر سنگینی برخوردار است و باعث می‌شود حس انزوا به خوبی بر فضا چیره شده و شما را ببلعد. از دیگر اقدامات سازندگان در راستای نزدیک شدن هر چه بیشتر به المان‌های ترس، باید به طراحی‌های تازه‌ دشمنان اشاره کرد، چرا که حالا شاهد طراحی‌های تازه، بسیار جذاب‌تر و البته ترسناک‌تری برای مدل‌های سابق هستیم.

همچنین بازسازی Resident Evil 4 برخی دشمنان کاملا تازه را به ما معرفی می‌کند که بازدهی خوبی در راستای ارائه‌ یک تجربه‌ی ترسناک دارند. برخی از BOWهای سابق حالا برخی توانایی‌های تازه به دست آورده‌اند که به شدت در راستای ترساندن پلیر موثر خواهند بود. تنها چیزی که می‌توانم بگویم، آن است که به شدت از این رویکرد و تغییراتی که در این راستا اعمال شده راضی هستم؛ سازندگان بدون خدشه‌دار کردن ماهیت اکشن، توانسته‌اند لحظاتی خلق کنند. احتمالا طرفداران قدیمی و کسانی که نسخه‌ی اورجینال را تجربه کرده‌اند، به خوبی می‌دانند که تاکید بنده بر چه بخش‌هایی از بازی است.

موسیقی و ساندترک نیز درست همچون دو ریمیک پیشین دست‌خوش تغییراتی شده که حالا ساندترک‌های نسخه‌ی اوریجینال را با نوای تازه‌ای در گوشتان زمزمه می‌کند. این تغییرات شامل موسیقی منوی ذخیره‌ی بازی نیز می‌شود که آن را تا حد زیادی به نوایی آرام‌تر و تا حدی رعب‌آورتر تبدیل می‌کند.

اگر بخواهم از صداگذاری‌های کاراکترها صحبت کنم، باید در یک کلمه بگویم که «عالی» هستند و این خصوصیتی است که همیشه در چندین سال اخیر و در نسخه‌های مختلف صادق و ثابت بوده است. صداگذاری کاراکترهای مختلف بسیار عالی انجام شده و مشخص است که صداپیشگان جدید سعی دارند به یادگار صداگذاران گذشته و شخصیتی که خلق کرده‌اند احترام بگذارند و از همین رو شاهد صداگذاری‌های بسیار بهتری هستیم که همچنان حس و حال سابق کاراکترها را تا حد زیادی حفظ می‌کنند.